(TPE) دسته ای از کوپلیمرها، پلیمرهای ساختمانی معاصر هستند که از نظر فیزیکی موادی هستند که از ترموپلاستیک ها و الاستومرها تشکیل شده اند. در اصل، ترکیبی از پلاستیک و لاستیک است که دارای خواص ترموپلاستیک و همچنین الاستومری است. این کوپلیمر خاصیت ارتجاعی مشابه مواد لاستیکی و پلاستیکی از خود نشان می‌دهد و بنابراین در مواردی استفاده می‌شود که پلاستیک‌های استاندارد یا الاستومرهای معمولی قادر به ایجاد خواص فیزیکی مورد نیاز در محصول نهایی نیستند.

ویسکوزیته الاستومرهای ترموپلاستیک به طور قابل توجهی کمتر از ویسکوزیته الاستومرهای لاستیکی سنتی است که مزایای پردازش زیادی را برای الاستومرهای ترموپلاستیک در مقایسه با لاستیک های طبیعی ارائه می دهد. امروزه از آنها در بسیاری از کاربردها مانند چسب ها، کفش ها، دستگاه های پزشکی، قطعات خودرو، کالاهای خانگی و غیره استفاده می شود، جایی که مزایای کشسانی را در محدوده دمایی گسترده ای ارائه می دهند.

الاستومرهای ترموپلاستیک یکی از پرکاربردترین پلیمرها در بازار امروز هستند. TPE به دلیل خاصیت ارتجاعی بالای لاستیک گرماسخت ولکانیزه شده در دمای اتاق و قابلیت پردازش خوب ترموپلاستیک در دماهای بالا به عنوان “لاستیک نسل سوم” شناخته می شود. TPE از دو فاز غیرمشابه تشکیل شده است: یک فاز نرم که نمایانگر بخش لاستیکی است و خواص الاستیکی را ارائه می دهد، و یک فاز سخت که نشان دهنده بخش ترموپلاستیک است و هم سهولت پردازش و هم قابلیت بازیافت کامل را برای مواد فراهم می کند. الاستومرهای ترموپلاستیک را می توان با استفاده از فناوری های پردازش کلاسیک به شکل های دلخواه مدل سازی کرد.